Колькі гадоў вадзіў Майсей габрэяў па пустыні? Зыход яўрэяў з Егіпта

У Старым Запавеце,

Колькі гадоў вадзіў Майсей габрэяў па пустыні

Заснавальнікам іудзейскай рэлігіі, Законнікаў і першым габрэйскім прарокам на зямлі быў Майсей. Многіх зусім нездарма цікавіць, колькі гадоў вадзіў Майсей габрэяў па пустыні. Каб зразумець усю сутнасць таго, што адбываецца, для пачатку трэба азнаёміцца ​​з самім сюжэтам гэтай гісторыі. Майсей (біблейскі персанаж) згуртаваў усе плямёны народа ізраільскага і вывеў яго да зямлі Ханаанскай, абяцанай Богам Абрагаму, Ісааку і Якаву. Менавіта на яго Бог усклаў гэтую непасільную ношу.

Відэа: Фільм "Майсей"| Пародыя на "Зыход: Цары і Багі"| жарты (Вячэрні Кіеў) прышпільнае відэа 2015

нараджэнне Майсея

З пытаннем аб тым, колькі гадоў вадзіў Майсей габрэяў па пустыні, варта разабрацца вельмі падрабязна. Гісторыя Майсея пачынаецца з таго, што новы цар Егіпта, які не ведаў прарока Іосіфа і яго заслуг перад Егіптам, занепакоены тым, што народ Ізраілеў памнажаецца і становіцца моцным, пачынае ставіцца да яго з асаблівай жорсткасцю і прымушае яго да непасільнаму фізічнай працы. Але народ усё роўна крепнул і павялічваўся. І тады фараон загадаў кідаць у раку усіх нованароджаных хлопчыкаў-яўрэяў.

У гэты час у адной сям'і з племя Левіна жанчына нарадзіла дзіця, яна паклала яго ў кошык з апрацаваным смалою дном і пусціла па рацэ. А яго сястра стала назіраць, што ж далей будзе з ім.

У гэты час дачка фараона купалася ў рацэ і раптам, пачуўшы дзіцячы плач ў трысьнягу, знайшла дзіцяці ў кошыку. Яна злітавалася над ім і забрала яго да сябе. Сястра яго адразу падбегла да яе і прапанавала знайсці карміцельку. З тых часоў родная маці стала яму карміцелькай. Неўзабаве хлопчык адужэў і стаў дачкі фараона, як родны сын. Яна дала яму імя Майсей - таму што выцягнула яго з вады.

Майсей сталеў і бачыў, як цяжка працуюць браты ягоныя Ізраілевыя. Як-то раз ён убачыў, як егіпцянін б'е беднага габрэя. Майсей, агледзеўшыся па баках, каб яго ніхто не ўбачыў, забіў егіпцяніна і закапаў яго цела ў пяску. Але ў хуткім часе пра ўсё даведаўся фараон, і тады Майсей вырашыў бегчы з Егіпта.

Ўцёкі з Егіпта

Так Майсей апынуўся на зямлі Мадыямскай, дзе пазнаёміўся са святаром і яго сям'ю дочкамі, адна з якіх - Сэпфора - стала яго жонкай. Неўзабаве ў іх нарадзіўся сын Гірсам.

Праз некаторы час памірае цар Егіпта. Народ Ізраілеў лямантуе ад няшчасцяў, і гэты крык пачуў Бог.

Аднойчы, калі Майсей пас авечак, ён убачыў палымяны цярновы куст, які чамусьці не згараў. І раптам ён пачуў голас Божы, які загадаў Майсею ісці назад у Егіпет, выратаваць ад рабства сыноў Ізраілевых і вывесці іх зь Егіпта. Майсей вельмі спалохаўся і пачаў маліць Бога, каб Ён абраў каго-небудзь іншага.

Ён баяўся, што яму не павераць, і тады Гасподзь надзяліў яго азнакамі. Ён папрасіў кінуць на зямлю свой жазло, які адразу ператварыўся ў змяю, а потым прымусіў Майсея ўзяць яе за хвост, каб зноў зрабіўся жазло. Далей Бог прымусіў Майсея засунуць за пазуху руку, і тады яна пабялела і пакрылася свавольствам. А калі зноў паклаў ён яе за пазуху, яна стала здаровай.

Вяртанне ў Егіпет

Памочнікам Майсея Бог прызначае брата Аарона. Яны прыйшлі да народу свайго і паказалі азнакі, каб тыя паверылі таму, што Бог хоча, каб яны служылі яму, і народ паверыў. Потым Майсей і яго брат прыйшлі да фараона і прасілі яго, каб той адпусціў народ Ізраілеў, таму што так загадвае іх Бог. Але фараон быў непахісны і ўсе азнакі Божага палічыў танным фокусам. Яго сэрца ачарсьцьвела яшчэ больш.

Тады Бог пасылае фараону адну за адной страшныя дзесяць пакаранняў смерцю: то вада азёр і рэк ператварылася ў кроў, дзе рыба стала мёртвай і смярдзючай, то ўся зямля пакрылася жабамі, то наляцелі мошкі, то сабачыя мухі, то здарылася пошасьць, то нарывы, то ледзяной град, то саранча, то цемра. Кожны раз, калі здаралася адна з гэтых пакаранняў смерцю, фараон мякчэў і абяцаў адпусціць народ Ізраілеў. Але калі атрымліваў дараванне ў Бога, абяцанні свае не стрымліваў.

Зыход яўрэяў з Егіпта становіцца практычна немагчымым, але толькі не для Бога, які падвяргае яго народ самай страшнай кары. Апоўначы Гасподзь пабіў смерцю ўсіх егіпецкіх першынцаў. І толькі тады фараон адпусьціў ізраільцян. І вось Майсей выводзіць габрэяў з Егіпту. шлях да зямлі абяцанай Майсею і Аарону паказваў Гасподзь днём і ноччу ў выглядзе вогненнага слупа.

Майсей выводзіць яўрэяў з Егіпта

Прыйшоўшы ў сябе ад жаху, фараон адпраўляецца за імі наўздагон, узяўшы з сабою шэсцьсот адборных калясьніц. Убачыўшы набліжэнне да іх егіпецкага войскі, сыны Ізраілевыя, якія размясціліся ля мора, моцна спалохаліся і зараўлі. Яны сталі папракаць Майсея ў тым, што лепш быць рабамі егіпцян, чым памерці ў пустыні. Тады Майсей з загадаў Госпада узнёс жазло, і мора адступіла, утварылася суша. І пайшоў народ Ізраілеў з шасцісот тысяч, але егіпецкія калясьніцы таксама не спыніліся, тады вада сышлася зноў і пацяпліла ўсё варожае войска.

Ізраільцяне трымалі шлях праз бязводную пустыню. Паступова запасы вады вычарпаліся, і людзі сталі пакутаваць ад смагі. І раптам яны знайшлі крыніцу, але вада ў ім апынулася горкай. Тады Майсей кінуў у яго дрэва, і яна стала салодкай і прыдатнай для піцця.

гнеў народа

Праз некаторы час народ Ізраілеў абрынуўся на Майсея з гневам, што ім не хапае хлеба і мяса. Майсей супакоіў іх, запэўніў, што ўвечары яны пад'ядуць мяса, а раніцай насыцяцца хлебам. Да вечара наляцелі перапёлкі, якіх можна было лавіць рукамі. А раніцай выпала манна нябесная, як іней, ляжала яна на паверхні зямлі. Па гусце яна было падобная на аладку з мёдам. Манна стала іх пастаяннай ежай, пасылае Гасподзь, якую яны елі да самага заканчэння іх доўгага вандраваньня.

На наступным выпрабавальным этапе ў іх не аказалася вады, і зноў яны абрынуліся на Майсея з гнеўнымі прамовамі. І Майсей па волі Божай сваім жазлом ударыў па скале, і пайшла зь яе вада.

Праз некалькі дзён на Ізраільцянаў напалі Амалікіцяне. Майсей сказаў свайму вернападданыя слузе Ісуса, каб той абраў моцных мужоў і біўся, а сам стаў маліцца на высокім пагорку, падняўшы да неба рукі, як толькі яго рукі апускаліся, ворагі пачыналі перамагаць. Тады двое ізраільцян сталі падтрымліваць рукі Майсея, і Амалікіцяне былі разбітыя.

Гара Сінай. запаведзі

Народ ізраільскі працягнуў свой шлях і спыніўся каля гары Сінай. Была другая месяц яго тулянняў. Бог паслаў Майсея на вяршыню гары і сказаў, каб народ Яго падрыхтаваўся да сустрэчы з Ім, каб былі яны чыстымі і вымылі свае адзення. На трэці дзень былі маланкі і грымоты, і даносіўся моцны трубны гук. Дзесяць запаведзяў Майсей і народ атрымалі з вуснаў Бога, і цяпер яны павінны былі жыць па іх.

Першая абвяшчае: служыце аднаму Богу Праўдзіваму, які вывеў вас зь зямлі Егіпецкай.

Другая: не стварайце сабе куміра.

Трэцяя: не вымаўляеце імя Госпада дарэмна.

Чацвёртая: па суботах не рабеце, а праслаўляйце імя Госпада.

Пятая: пачытайце бацькоў сваіх, каб было вам добра і падоўжыліся дні вашага жыцця на зямлі.

Шостая: ня забі.

Сёмая не чыні пералюбу.

Відэа: Хто такі Майсей

Восьмая: не выкрадзі.

Дзявятая: не вымаўляй ілжывых сведчанняў на свайго бліжняга.

Дзясятая: ня прагні нічога блізкага свайго, ні дома яго, ні жонкі яго, ні поля ягонага, ні раба ці рабыні ягонай, ні вала ягонага, ні асла яго.

Паклікаў Гасподзь Майсея на гару Сінай і доўга гутарыў з ім, пасля заканчэння гутаркі ўручыў яму дзве каменныя скрыжалі з запаветамі. Сорак дзён прабыў Майсей на гары, і Бог вучыў яго, як трэба правільна выконваць Яго наказы, як трэба пабудаваць паходную скінію і служыць у ёй Богу свайму.

залаты цяля

Майсея доўга не было, і не вытрымалі ізраільцяне, і ўсумніліся ў тым, што Бог прыхільны да Майсея. І тады яны сталі прасіць Аарона вярнуцца да язычніцкіх багам. Тады той загадаў усім жанчынам зняць залатыя ўпрыгажэнні і прынесці яму. З гэтага золата ён выліў цяля, і, як богу, прынеслі яму ахвяры, а потым наладзілі баль і святыя скокі.

Калі Майсей на ўласныя вочы ўбачыў усё гэта бязбожная баляванне, ён моцна ўгневаўся, кінуў скрыжалі з адкрыццямі. І разбіліся яны аб скалу. Потым сцёр ў парашок залатога цяля і высыпаў яго ў рэчку. Шмат хто ў той дзень пакаяліся, а тыя, хто не зрабіў гэтага, былі забітыя, і налічвалася іх тры тысячы.

Затым зноў вярнуўся Майсей на гару Сінай, каб паўстаць перад Богам і прасіць Яго дараваць народ Ізраілеў. Вялікадушны Бог злітаваўся і зноў даў Майсею скрыжалі адкрыцьця і ​​дзесяць запаведзяў. Майсей цэлы год з ізраільцянамі правёў каля гары Сінай. Пабудаваўшы скінію, яны пачалі служыць Богу свайму. Але цяпер Бог загадвае адправіцца ў шлях да зямлі Ханаанскай, аднак ужо без Яго, і ставіць перад імі Анёла.

праклён Бога

Пасля доўгага шляху, нарэшце, яны ўбачылі зямлю запаветную. І тады загадаў Майсей сабраць дванаццаць чалавек, каб адправіць іх у разведку. Праз сорак дзён яны вярнуліся і распавялі, што зямля Ханаанская ўрадлівая і густанаселеных, але таксама валодае моцным войскам і магутнымі ўмацаваннямі, таму заваяваць яе проста немагчыма, і для народу Ізраілевага гэта будзе вернай гібеллю. Пачуўшы гэта, народ ледзь не пабіў камянямі Майсея і вырашыў шукаць сабе новага начальніка замест яго, а потым і зусім пажадалі вярнуцца ў Егіпет.

І раззлаваўся пушчы ранейшага Гасподзь на народ Ізраілеў, які не верыць яму пры ўсіх яго азнакі. З тых дванаццаці выведнікаў ён пакінуў толькі Ісуса, Нававага і Халева, якія былі гатовы выканаць волю Госпада ў любую хвіліну, а астатнія памерлі.

Гасподзь ізраільскі народ спачатку хацеў вынішчыць пошасьцю, але потым праз заступніцтва Майсея прымусіў бадзяцца яго сорак гадоў па пустынях, пакуль тыя, хто наракаў, ад дваццаці гадоў і вышэй, не вымруць, і дазволіў толькі іх дзецям убачыць зямлю, абяцаную іх бацькам.

Ханаанская зямля

Майсей 40 гадоў вадзіў па пустыні габрэйскі народ. На працягу многіх гадоў цяжкасцяў і нягод ізраільцяне не раз дакаралі і лаялі Майсея і наракалі на самога Госпада. Праз сорак гадоў вырасла новае пакаленне, больш прыстасаванае да тулянняў і суровай жыцця.

І вось надышоў дзень, калі Майсей павёў іх у Ханаанскую зямлю, каб заваяваць яе. Дайшоўшы да яе межаў, яны размясціліся ля ракі Ярдан. Майсею было на той час сто дваццаць гадоў, ён адчуваў, што канец яго блізкі. Падняўшыся на самы верх горы, ён убачыў зямлю запаветную, і ў поўным адзіноце ён праставілася перад Богам. Цяпер абавязак весці народ на абяцаную зямлю Бог усклаў на Ісуса - сына Нававага.

У Ізраіля больш не было такога прарока, як Майсей. І ўжо ўсім было ўсё роўна, колькі гадоў вадзіў Майсей габрэяў па пустыні. Цяпер яны трыццаць дзён аплаквалі смерць прарока, а потым, пераплыўшы праз Ярдан, яны пачалі змагацца за зямлю Ханаанскую і, у рэшце рэшт, праз некалькі гадоў заваявалі яе. Іх мары аб зямлі запаветнай спраўдзіліся.